Het kan je haast onmogelijk ontgaan zijn dat de media de laatste week weer op volle toeren draaien. En de onderwerpen lijken alleen maar angstaanjagender te worden. Het overgrote deel van de bevolking is in principe geneigd om het nieuws dat hen bereikt te geloven en als waarheid te zien. Ik ben ervan overtuigd dat heel veel journalisten en media ook echt hun best doen om een realistisch beeld te schetsen, maar de waarheid zal nooit helemaal geraakt worden. Dit heeft te maken met politiek, geld, macht, informatie die achtergehouden wordt (uit veiligheidsoverwegingen), enzovoort. Wij burgers weten dit ergens ook wel, maar houden hier doorgaans toch wel erg weinig rekening mee.
Naïef?
Hoe lastig is het als je de hele dag overladen wordt met informatie uit de tweede, derde, vierde hand en men de indruk geeft dat wat zij verkondigen de waarheid is? De een zegt dit, ergens anders lees je dat en ik heb het gevoel dat we ons op basis van alles wat er geschreven wordt een mening moeten vormen; daar dan iets van moeten vinden. Persoonlijk merk ik dat als ik dat niet doe, ik soms word aangemerkt als naïef of een koele kikker, alsof ik geen gevoel of mededogen heb. Dat heb ik natuurlijk wel, maar ik vind het moeilijk om een standpunt in te nemen als ik niet eens weet waar het precies over gaat. Het voelt bovendien niet goed om mee te gaan in het collectieve gevoel van angst en boosheid.
Marieke uit Hilversum
Laat het vooral wel duidelijk zijn dat ik alle uitingen van geweld en ongelijkwaardigheid afkeur en me hierover op kleine schaal, wanneer iets dergelijks gebeurt in mijn omgeving, een mening vorm. In het klein probeer ik te doen wat ik kan om goed te leven. Al die onrust die nu bestaat, wereldwijd is in zekere zin gecreëerd, eenzijdig of subjectief. En dan heeft het geen nut om jezelf hierin onder te dompelen want wat weten wij nou? Wat voegt het toe als Marieke uit Hilversum nu vreselijk angstig thuis zit omdat de Telegraaf zegt dat Amsterdam een enorm risico loopt op een aanslag? Wat kan zij als gewone burger doen om dit te voorkomen? Niets toch?
Dus wees angstig voor de dingen die je daadwerkelijk kunt zien, waar je zelf invloed op hebt. Loop niet als een schaap achter de berichtgeving aan en ga zelf weer leven en nadenken. Angst en onrust werken verlammend en dat is zo jammer. Deze negatieve emoties weerhouden je ervan om in vrijheid te leven. Vrijheid die je niet hebt als je bijvoorbeeld opeens wantrouwen denkt te moeten hebben richting je Turkse buurman of als je hartslag verdubbelt wanneer er een tas zonder direct zichtbare eigenaar in de trein staat.
The truth is you don’t know what is going to happen tomorrow. Life is a crazy ride and nothing is guaranteed.
